etymologia (staro – górno – niemiecki kruʃt), może (z greckiego kryptέ), staropolski babiniec

 

 

  1. (architektura) przedsionek kościoła w formie pomieszczenia wyodrębnionego wewnątrz kościoła lub niekiedy osobna przybudówka, zwykle jednokondygnacyjna, poprzedzający wejście główne, czasem także boczne do naw lub zakrystii; pomieszczenie, najczęściej pod chórem muzycznym lub w dolnej kondygnacji wieży sytuowanej na osi fasady

  2. (lekceważąco) środowisko i mentalność ludzi mających bezkrytyczny stosunek do Kościoła i jego nauk